بیش از این و در شماره های قبلی با دو اصطلاح بازرگانی  EXW و FCA آشنا شدیم، نوع دیگری که در حوزه حمل و نقل می توان به آن اشاره نمود قاعده حمل و نقل مرکب است، در این نوع از حمل و نقل در واقع، فروشنده، پس از آنکه کالا را تهیه و یا تولید می نماید وظیفه حمل داخلی را نیز به عهده می گیرد، همچنین هزینه های صادراتی را پرداخت و کالا را نیز از گمرک مبداء برای ارسال به مقصد ترخیص می نماید، فروشنده نوع و وسیله حمل را جهت حمل کالا انتخاب و و قرارداد های مربوطه را منعقد کرده و همچنین هزینه های مربوطه را تا مقصد تعیین شده پرداخت می نماید. نکته قابل توجه در این قاعده که آن را CPT یا همان Carriage Paid to می نامیم، ریسک و مسئولیت فروشنده است، این ریسک و مسئولیت زمانی خاتمه پیدا می نماید که کالاهای مربوطه به اولین حمل کننده کالا تحویل داده شود، از اینرو باید توجه داشت کلیه هزینه های بیمه و انعقاد و پرداخت هزینه های بازرسی کالا با خریدار خواهد بود.

لذا در یک نتیجه گیری کلی می توان عنوان نمود، وظیفه اظهار کالا به گمرکات مبداء، حمل کالا تا بندر مبداء، تخلیه بار در بندر مبداء، بارگیری کالا بر روی کشتی، حمل کالا تا بندر کشور مقصد،تخلیه کالا در بندر مقصد یا مقصد تعیین شده توسط خریدار و حمل کالا تا نقطه تعیین شده در مقصد با فروشنده کالا می باشد و از طرف دیگر بیمه نمودن کالاها، ترخیص کالا از گمرکات مقصد و پرداخت عوارض گمرکی در کشور مقصد با خریدار خواهد بود.

نکته قابل توجه در قاعده CPT این است که در خصوص انجام بارگیری کالا بر روی وسیله حمل در کشور مقصد فروشنده و خریدار می توانند با یکدیگر توافقات لازم را معمول نمایند، لذا این وظیفه می تواند بر عهده فروشنده و یا خریدار منتقل گردد.