نقش ایران در مسئولیت حمایت
استفاده از پایگاه نظامی نوژه همدان و همکاری ایران با روسیه در خصوص سرکوب فجایع انسانی اتفاق افتاده در سوریه نه تنها با اصول قانون اساسی منافات ندارد بلکه از منظر حقوق بین الملل نیز دارای مشروعیت حقوقی است.
آنگونه که می دانیم مسئولیت حمایت (R2P) که مورد تایید جامعه جهانی در سال ۲۰۰۵ قرار گرفته است عنوان می دارد، جامعه جهانی مسئولت حمایتی انکار ناپذیری در خصوص چهار جرم نسل کشی، جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت و پاک سازی قومی از سه منظر پیشگیری، واکنش و بازسازی دارد. انجام این وظایف در نخستین گام به عهده نظام حاکمیتی محل وقوع چنین جرایمی است اما در صورت ناتوانی و یا عدم تمایل نظام حاکمیتی جهت انجام اقدامات متناسب، این وظیفه بر عهده شورای امنیت و با بازتعریفی از دکترین مسئولیت حمایت با جامعه جهانی خواهد بود.
آنگونه که کمیسیون بین المللی مداخله و حاکمیت دولت ها عنوان نموده است دکترین مسئولیت حمایت بر دو اصل پایه ریزی شده، اول آنکه دولت ها به عنوان عالی ترین نهادهای اداره کننده یک سرزمین می بایست از اتباع خود محافظت نمایند و دوم در صورت عدم توانایی و یا عدم خواست قاطعانه، اصل عدم مداخله در امور داخلی کشور ها جای خود را به مسئولیت حمایت بین المللی خواهد داد.
از دیگر سو با عنایت به شناسایی و انهدام چندین گروه تروریستی در مرزهای غربی کشور و بیم انجام اقدامات خرابکارانه در خاک کشور و با توجه به مسئولیت حاکمیت ایران در خصوص دفاع از خاک و جان ایرانیان و همچنین توجه به وضعیت وخیم موجود در سوریه که موجب شده است جنایات زیادی در خصوص قتل عام بی گناهان، نسل کشی و همچنین صدور تروریسم به دیگر مناطق جهان شود و با توجه به عدم توانایی موثر قدرت نظامی حاکمیت سوریه در خصوص سامان دادن به وضعیت موجود، با عنایت به این اصل بین المللی، ایران می تواند همکاری هایی را در خصوص دفاع از جان نوع بشر در این سرزمین به انجام رساند.
لذا همکاری های ایران و دیگر کشور ها در خصوص پیشگیری از انجام جرائم چهارگانه با ارسال مستشاران نظامی آغاز و با انجام واکنش مناسب که همانا در اختیار قرار دادن زیرساخت برای انجام اقدامات مناسب است ادامه و حتماً در آینده با از بین رفتن گروه های تکفیری در این کشور اسلامی، اقدامات بازسازی نیز صورت خواهد پذیرفت.
از اینرو بی تردید این اقدام مناسب نه تنها با اصول قانون اساسی مبنی بر در اختیار قراردادن پایگاه نظامی به خارجیان منافات ندارد بلکه به معنای انجام اقدامات بین المللی هماهنگ برای مبارزه با جنایات بین المللی، دارای توجیه، تاکید و تایید است که با درایت مسئولین نظامی و ذیل نظر فرماندهی کل قوا صورت پذیرفته است که امید است با یاری خداوند متعال به ثمر بنشیند.