مسئولیت پذیرری

یکی از نکات مدیریتی که باید مورد دقت مدیران کلان قرار گیرد موضوع “عنوان و مسئولیت پذیری” است. آنچه به “عنوان” ارزش می‌دهد “مسئولیت پذیری” و پاسخگو بودن آن است در حقیقت بخش دوم یعنی” مسئولیت پذیری” است که باعث توانمند کردن مجموعه ها می‌شود. در بسیاری از سازمانها این موضوع مورد مداقه قرار نمی‌گیرد. مدیرانی هستند که طالب عنوان هستند لکن مسئولیت پذیر نیستند و همین شیوه ضمن به تحلیل بردن سازمان، انگیزه‌های کاری مدیران پاسخگو را نیز کاهش می‌دهد. پاسخگو بودن در هر زمان و به همه مخاطبان، سایه‌ای از مسئولیت پذیری است. اینکه ایده ای ارائه شود و تا زمانی که منافع ظاهری و یا حقیقی آن به سازمان بر می‌گردد صاحبان ” عنوان ” مدعی باشند و به محض شروع عملیات و وجود موانع از مسئولیت آن فراری بوده و موانع را به منظور مرتفع کردن آنها به دیگر مدیران مسئولیت پذیر محول نمایند، نباید مورد پذیرش مدیران ارشد قرار گیرد. از جمله وظایف مدیران ارشد است که مصلحت‌ها ، دوستی‌ها و وابستگی‌ها را کنار گذاشته و از صاحبان عناوین، مسئولیت پذیری را بخواهند و یا مدیران مسئولیت پذیر را به کار بگمارند
یادمان باشد ارتقاء سازمانها از وجود مدیرانی استحصال می‌شود که بین عنوان سازمانی شان و پاسخگو بودنشان بعنوان مسئولیت پذیری تناسب وجود داشته باشد.

عبدالکریم نعناکار