حمایت حقوقی از آثار ادبی، به‌ویژه کتاب‌ها، یکی از اصول مهم در حفظ حقوق مؤلفان و ترویج فرهنگ و دانش است. این حمایت حقوقی، که اغلب به‌صورت حق نشر شناخته می‌شود، نه‌تنها به مؤلفان انگیزه می‌دهد تا آثار جدید خلق کنند، بلکه به آن‌ها امکان می‌دهد از مزایای مادی ناشی از تلاش‌های خود بهره‌مند شوند.

صیانت حقوقی از آثار ادبی، از جمله کتاب‌ها، اهمیت دارد زیرا:

۱. تشویق خلاقیت و نوآوری: وقتی مؤلفان می‌دانند که آثارشان محافظت می‌شوند، تمایل بیشتری به خلق آثار جدید دارند. این امر به رشد فرهنگی و ادبی جامعه کمک می‌کند و می‌تواند به توسعه اخلاق و دانش کمک نماید و ارزش‌های جامعه را نهادیه کند.

۲. تضمین منافع مادی: مؤلفان از طریق حقوق مادی مرتبط با حق نشر، می‌توانند از فروش آثار خود سود کسب کنند. این امر به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به‌طور تمام‌وقت به فعالیت‌های ادبی پرداخته و تولید آثار ادبی را به عنوان یک شغل تمام وقت در نظر بگیرند.

۳. جلوگیری از سوءاستفاده: حمایت حقوقی از آثار ادبی، مانع از کپی‌برداری غیرقانونی و استفاده‌های نادرست از آثار می‌شود، که می‌تواند به اعتبار و منافع مادی مؤلف آسیب بزند، از این‌رو مؤلف با اطمینان خاطر می‌تواند به تولید آثار خود مشغول باشد.

۴. حفظ اصالت و کیفیت: با جلوگیری از تکثیر غیرمجاز، کیفیت و اصالت آثار حفظ می‌شود، که این امر برای خوانندگان و مصرف‌کنندگان فرهنگی اهمیت دارد و مخاطبان می‌توانند از آثار دست اول و ناب استفاده نمایند.

۵. توسعه فرهنگی: حمایت از آثار ادبی به توسعه و گسترش فرهنگ و دانش در جامعه کمک می‌کند، زیرا مؤلفان می‌توانند بدون نگرانی از سرقت ادبی، دانش و ایده‌های خود را به اشتراک بگذارند، مخصوصاً آنکه این ارزش‌ها با مبانی ایرانی – اسلامی و با دیدگاه‌های جهانی همراه باشند.