اینکوترمز (قسمت دوم)
همانگونه که پیش از این گفته شد اینکوترمزِ نسخه ۲۰۱۰، نسخه نهایی اصطلاحات تجاری بینالمللی است که توسط اتاق بازرگانی بینالمللی تدوین و ارائه شده که امروزه فیمابین تجار (فروشندگان و خریداران) در حال اعمال و استفاده است، از اینرو بسیار ضروری است تا تجار، وکلا، قضات، فروشندگان و خریداران و کلیه مخاطبان تجارت بینالملل، از میزان مسئولیت فروشنده و خریدار، در هر یک از شیوه های ۱۱ گانه اینکوترمز، آشنا بوده و آن را سرلوحه اعمال تجاری خود قرار دهند.
1- اصطلاح (EXW) مخفف عبارت Ex-Works به معنای تحویل درب کارخانه (به معنای عام) است که در این روش فروشنده، کالای سفارش گذاری شده را در محل کارخانه و یا انبار خود به خریدار تحویل مینماید، از اینرو تمامی هزینهها و مسئولیتها اعم از اظهار کالا به گمرک کشور مبداء، حمل تا بندر، تخلیه بار در بندر، بارگیری بر روی وسیله حمل (کشتی، هواپیما، قطار، کامیون)،حمل تا بندر کشور مقصد، انجام امور بیمهای، تخلیه در بندر مقصد، بارگیری روی وسیله حمل، حمل تا نقطه مقصد، ترخیص کالا از گمرک، پرداخت عوارض گمرکی و ریسک معیوب بودن کالا با خریدار خواهد بود.
لذا همانگونه که ملاحظه میگردد، در این روش خریدار بالاترین ریسک ممکن را داشته و فروشنده نیز از کمترین ریسک و مسئولیت برخوردار است، در این نوع از قراردادها اگر خریدار مایل به این باشد تا فروشنده کالا را در وسیله حمل کننده در مبداء بارگذاری کند باید صراحتاً این تعهد را در قرارداد بیان نماید، باید توجه داشت در صورتی که خریدار توانایی انجام تشریفات قانونی جهت صدور اسناد کالا از مبداء به قصد ارسال به مقصد را نداشته باشد، باید به جای استفاده از قرادادهای (EXW) از قراردادهای (FCA) استفاده کند، که توضیح آن در قسمتهای بعد خواهد آمد.