استاکس‌نت
مقام معظم رهبری:
این استاکس‌نت که دو سه سال قبل از این فرستادند داخل تشکیلات سایبری جمهوری اسلامی، میتوانست تمام تشکیلات [هسته‌ای] ما را از بین ببرد؛ این کار، جنایت است؛ یعنی یک جنایتِ شناخته‌شده‌ی بین‌المللی است و میتوان گریبان صاحبان این جنایت را در دادگاه‌های بین‌المللی گرفت؛ متأسّفانه ما نگرفتیم؛
نبرد مجازی در دنیای امروز سطوح مختلفی به خود گرفته است که یکی از اینگونه نبردهای مجازی جنگ الکترونیکی است، این نبرد مانند دیگر جنگهای سنتی یا مدرن دارای حدود و ثغوری است و البته دولت ها موظف به تامین امنیت های لازم تکنیکی، فنی و دانشی و همچنین انجام اقدامات تامینی در این خصوص هستند، هرچند دانش های متفاوتی برای مقابله و ساماندهی دادن به اینگونه نبردها وجود دارد، اما یکی از مهمترین دانش ها در حوزه نظری حقوق است، حقوق فنآوری اطلاعات و ارتباطات کمک خواهد کرد تا از ابعاد حقوقی و قانونی به این گونه مسائل نگریسته شود، همانگونه که در نبردهای سنتی حقوق بشردوستانه {حقوق جنگ یا حقوق مخاصمات مسلحانه} وجود دارد در نبردهای مدرن الکترونیکی هم می توان زوایای حقوقی را متصور شد.
وجود نهادهای داخلی و سازمان های بین المللی و همچنین وجود استانداردهای امنیتی می تواند تا سطوح بسیار بالایی کارایی و امنیت الکترونیکی {سایبری} را ارتقاء بخشد، نکته دیگر بعد از انجام اقدامات تامینی و فنی موجود، پیگیری و صیانت از دستاوردهای موجود است، به گونه ای که اگر رخدادی، رخ نمود بتوان در مجامع گوناگون حقوقی داخلی و بین المللی بدان پرداخت.
مقام معظم رهبری {با اشاره به اعتراف غربی‌ها مبنی بر تلاش برای ایجاد خرابکاری اینترنتی و فنی از طریق برخی بدافزارها از جمله استاکس‌نت}:
چرا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این خصوص موضع‌گیری نکرد؟
بی تردید آموزش نیروی جوان و بالا بردن سواد حقوقی مسئولین در حوزه حقوق فنآوری اطلاعات و ارتباطات می تواند راه گشای صیانت و حفاظت از دستاوردهای فنی در حوزه فضای الکترونیکی {مجازی – سایبری} باشد، در صورتی که ایران در همان بدو امر امارات قانونی و ادله خود را با عنایت به اقرار هایی که متولیانِ امرِ انتشارِ بدافزارِ استاکس‌نت کرده بودند، گردآوری و اقدامات قانونی خود را در مجامع داخلی و بین المللی به انجام می رسانید، بی شک این پتانسیل ایجاد می شد تا خسارت ها و غرامت هایی را از مسببان اخذ، اموالشان توقیف و یا در بد ترین درجه ممکن پوزش رسمی بین المللی آنان را اخذ نمود که البته این کار بخاطر اهمال مسئولین و عدم وجود چنین تخصصی در داخل انجام نپذیرفت.
در هر حال به نظر می رسد با توجه به وجود پتانسیل موجود داخلی در حوزه فنی و تکنیکی و همچنین حقوقی و سیاسی بتوان نیروهای انقلابی شجاعی را در این حوزه تربیت نمود تا این افراد به مثابه سربازان دلیر خستگی ناپذیر اقدامات لازم را در خصوص صیانت از دستاوردهای ج.ا.ا به عمل آورند. ان شاء الله